Ο ΑΠΟΛΛΩΝ κλήθηκε να δώσει μέσα σε τρεις ημέρες, δύο πολύ σημαντικούς αγώνες.
Τα τεράστια ψυχικά αποθέματα, που βγήκαν σε αυτόν τον αγώνα, θα είναι η παρακαταθήκη για την συνέχεια.
Προηγήθηκε το νικηφόρο πέρασμα των κορασίδων μας, στην Βέροια, κόντρα στην ιστορική ομάδα του Αμυνταίου, με το επιβλητικό 40-15. Η Προσοτσάνη που περίμενε απλά τον αντίπαλό της, αφού δεν χρειάστηκε να αγωνιστεί νωρίτερα, ζήτησε ο αγώνας να διεξαχθεί το Σάββατο, και όχι την Κυριακή, λόγω εξετάσεων αγγλικής γλώσσας των αθλητριών της και φυσικά το δεχτήκαμε.
Ο αγώνας ξεκίνησε ιδανικά για την ομάδα του Αντώνη Καραουλάνη, ο οποίος στους αγώνες μπαράζ είχε στον πάγκο και την πολύτιμη βοήθεια της Χωρίκη Βικτωρίας.
Χωρίς να καταφέρουμε από την αρχή να ξεφύγουμε στο σκορ, η ομάδα μας έδειχνε να φτάνει εύκολα στην αντίπαλη εστία, ενώ παράλληλα η αμυντική μας διάταξη κρατούσε πολύ σωστά και μακριά τις αθλήτριες της Προσοτσάνης. Όλα δούλευαν ρολόι, και σταδιακά άρχισε να διαμορφώνεται μια διαφορά που φαινόταν, αλλά δεν ήταν, ασφαλείας.
Ήταν η εμφάνιση των ομάδων, που έδινε την εντύπωση, πως από την στιγμή που ο ΑΠΟΛΛΩΝ ξέφυγε άνετα με μια ισχνή διαφορά τριών τερμάτων, πολύ δύσκολα θα γινόταν οποιαδήποτε ανατροπή. Αυτή η μικρή διαφορά, εξελίχθηκε σε ένα αξιοπρεπέστατο 12-18, με την συμπλήρωση του πρώτου ημιχρόνου, ένα σκορ το οποίο λογικά θα μας οδηγούσε εκ του ασφαλούς, σε μια άνετη νίκη.
Το ξεκίνημα στην επανάληψη ήταν και πάλι πολύ καλό, όχι όμως με διάρκεια. Δύο πολύ γρήγορα τέρματα του ΑΠΟΛΛΩΝ, έφεραν το σκορ στο 12-20. Η διαφορά άγγιξε λίγο αργότερα και τα εννέα τέρματα. Κανένας δεν μπορούσε να διανοηθεί τι είχε σκαρφιστεί ο μεγάλος σκηνοθέτης, για το φινάλε του αγώνα.
Η ομάδα της Προσοτσάνης μη έχοντας πλέον τίποτα να χάσει, ρίχτηκε στην μάχη της ασφυκτικής πίεσης με δύο, και τρεις κάποιες φορές, αθλήτριες, πολύ ψηλά με σκοπό να κλείσει τους διαδρόμους.
Σύμμαχος της Προσοτσάνης, ήταν η τεράστια κούραση στα κορμιά των κοριτσιών μας.
Να ξαναθυμίσουμε ότι η ομάδα μας κλήθηκε μέσα σε τρεις ημέρες, να αγωνιστεί σε δύο πολύ σημαντικές αναμετρήσεις, απέναντι σε ξεκούραστες αντιπάλους.
Αποτέλεσμα αυτής της πίεσης ήταν ένας αιφνιδιασμός της Προσοτσάνης, που οδήγησε την Σερεσλή Εύα στον τρίτο δίλεπτο αποκλεισμό, που αυτομάτως συνοδεύεται και από την κόκκινη κάρτα. Ο πίνακας έδειχνε μόλις το 4' λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου.
Η Προσοτσάνη από εκείνο το σημείο ξεκίνησε μια απίστευτη ανατροπή. Στο δεκαπεντάλεπτο που ακολούθησε σημείωσε ένα απίθανο επιμέρους σκορ 18-7, με τον φωτεινό πίνακα να δείχνει 30-27.
Όμως το παιχνίδι έδειχνε ότι δεν ήταν για καρδιακούς. Στο σημείο που η πλάστιγγα της νίκης, είχε γείρει ολοφάνερα προς την αντίπαλη ομάδα, τα κορίτσια μας βρήκαν την ψυχική δύναμη να πετύχουν μια ονειρική ανατροπή.
Στο 59:59 κι ενώ το σκορ ήταν 34-33 υπέρ της Προσοτσάνης, η Ελένη Λιούκα ανάμεσα σε τρεις αντίπαλες αθλήτριες κατάφερε να πετύχει ένα τέρμα (34-34), που σίγουρα θα θυμάται για πάντα και να οδηγήσει αυτόν τον φανταστικό αγώνα στην 10λεπτη παράταση.
Η ψυχολογία και η αυτοπεποίθηση στις προσπάθειες των κοριτσιών μας είχε επιστρέψει, με αποτέλεσμα να μη χάσουν σε καμία στιγμή της παράτασης το προβάδισμα. Ο ΑΠΟΛΛΩΝ έφτασε να βρίσκεται μπροστά στο σκορ με 38-40, κάτι που έδωσε την δυνατότητα παρά το τελευταίο τέρμα, της ομάδας της Προσοτσάνης, 5'' πρίν το τέλος, απλά να διαμορφώσει το τελικό 39-40.
Το σφύριγμα της γραμματείας στο 70' λεπτό έφερε δάκρυα συγκίνησης, από την υπερπροσπάθεια, ενώ στέλνει τον ΑΠΟΛΛΩΝ Σταυρούπολης στις έξι καλύτερες ομάδες της Ελλάδας.
Συγχαρητήρια αξίζουν σε όλες τις αθλήτριες που κατάφεραν να κερδίσουν έναν αγώνα, δίνοντας για πρώτη φορά μέχρι σήμερα, τέτοιο εκπληκτικό πάθος και ενέργεια, που πραγματικά δείχνει ότι η ομάδα ξέρει και θέλει να κερδίζει πάντα!!!
Οι διαιτητές ήρθαν αποφασισμένοι να σφυρίξουν πραγματικά τα πάντα και χάρη σε αυτούς δεν είχαμε ούτε έναν τραυματισμό, ακόμη και όταν το παιχνίδι έγινε ρώσικη ρουλέτα, αφού κράτησαν σε υπερβολικά υψηλό επίπεδο τον αγώνα.
Για άλλη μια φορά, η ομάδα μας είχε την συμπαράσταση των φίλων της, που ταξίδεψαν με το λεωφορείο της ομάδας, αλλά και άλλων που ταξίδεψαν με τα αυτοκίνητά τους, για να βρεθούν στο κλειστό γυμναστήριο των Σερρών και να πανηγυρίσουν μια ιστορική πρόκριση στο final-6.
Αν και δεν συνηθίζουμε να γράφουμε τους συντελεστές και πολύ περισσότερο τα τέρματα των αθλητών ομάδας, γιατί θεωρούμε ότι δεν πρέπει να ασχολούνται οι αθλητές με αυτό, σήμερα θεωρούμε επιβεβλημένη την αναφορά όλων όσων συμμετείχαν σε αυτόν τον πραγματικό άθλο, όπως εξελίχθηκε ο συγκλονιστικός αγώνας.
ΑΠΟΛΛΩΝ Σταυρούπολης (Καραουλάνης Αντώνιος, Χωρίκη Βικτωρία) : Δημητριάδου Αντωνία, Λιούκα Ελένη 2, Παπαναστασίου Μαρία, Παπαμάρκου Ελισάβετ, Ιωαννίδου Σοφία 4, Καρατσιόρη Αθανασία 5, Καραμπατζάκη Ευστρατία 9, Πανικίδου Παναγιώτα, Μαυροπούλου Χριστίνα 16, Δημητρακούδη Χρύσα 2, Πανικίδου Ζωή, Σερεσλή Εύα 2, Παπαναστασίου Ελπίδα, Καρυπίδου Νικολέτα.
Πέναλτυ 10/12, Δίλεπτες 7, Κόκκινη 1.
